Album recensie: Bob Dylan - Through The Open Window 1956-1963, Bootleg Series Volume 18
In dit artikel:
Bob Dylan brengt op 31 oktober 2025 deel 18 van zijn Bootleg Series uit: Through The Open Window — The Bootleg Series Vol. 18 (1956–1963). De verzamelaar, die uit 139 tracks bestaat en eerst via een watermarked digitale luistersessie circuleert, duikt in de allereerste opnamen en vroege optredens van de jonge Dylan en legt zichtbaar het ontstaan vast van zijn latere artistieke zoektocht. Het album verschijnt terwijl Dylan het Europese deel van zijn Rough and Rowdy Ways‑tour afsluit; hij heeft komende week twee concerten in Nederland en zijn shows van dit jaar zijn vrijwel overal uitverkocht.
De schat aan materiaal begint met de vroegste, meest fragmentarische registraties: kerstavond 1956 in de Telinde Music Shop in St. Paul, Minnesota, waarop een vijftienjarige Dylan samen met een bandje klinkt als een enthousiast maar ongelijk schoolensemble. De geluidskwaliteit is vaak sober, maar historisch gezien belangrijk omdat het laat zien welke invloeden in zijn jeugd dominant waren — naast de liefde voor Woody Guthrie zijn dat R&B, doo‑wop, Hank Williams en Little Richard — en hoe hij die genres later in zijn eigen stijl ging omvormen.
Het archief bestrijkt kleinschalige cluboptredens uit 1960–61 (o.a. The Gaslight Cafe) en universiteitsregistraties, met vroege uitvoeringen van songs als Song to Woody en I Ain’t Got No Home. Vanaf 1961 klinkt zijn werk soms al somberder en zwaarder, met uitvoeringen van Death Don’t Have No Mercy, Fixin’ To Die en See That My Grave Is Kept Clean. De compilatie laat zien hoe Dylan traditonele nummers bewerkte tot persoonlijke arrangementen en geleidelijk van covermateriaal naar eigen composities schoof: waar zijn debuutalbum nog maar twee eigen nummers telde, zouden albums als The Freewheelin’ Bob Dylan grotendeels uit eigen songs bestaan — de kiemen daarvan zijn in deze periode al hoorbaar.
Een belangrijke troef van deze uitgave is een volledige registratie van het optreden in de Carnegie Hall (oktober 1963), waarvan het lang uitblijven in de archieven opvalt. Die show toont Dylan op een kantelpunt: hij speelt materiaal dat vooruitwijst naar Times They Are a‑Changin’ en markeert volgens de samenstellers een cruciale stap in de vorming van een nieuw hoofdstuk in de Amerikaanse muziek.
Kortom: Through The Open Window biedt vooral voor liefhebbers en muziekhistorici unieke luistermomenten — van ongeraffineerde jeugdopnamen tot een invloedrijke live‑registratie uit 1963 — en vormt een waardevolle aanvulling op de alom bekende canon van Dylan, ondanks wisselende geluidskwaliteit.