Album recensie: Brave Rival - 5 to 4

In dit artikel:

Brave Rival, de Britse bluesrockformatie die zich na het vertrek van co-leadzangeres Chloe Josephine opnieuw moest uitvinden, presenteert met de vijftracks-EP 5 to 4 een overtuigende herstart. De plaat – uitgebracht op 17 oktober 2025 in eigen beheer (CD, vinyl, digitaal) – bouwt voort op een eerste inkijk tijdens het Hoge Stoep Festival in Sint-Michielsgestel en legt nu een duidelijk nieuwe koers vast. Met Ed “The Shred” Clarke als gitaristische motor, Donna Peters op drums en Billy Dedman op bas, staat Lindsey Bonnick sinds kort alleen in het zangfront en benut ze haar stem voluit: krachtig, expressief en veelzijdig.

Hoewel 5 to 4 officieel uit vijf originele nummers bestaat, bevat de release daarnaast drie akoestische bewerkingen van “Poison”, “Control” en “Wild Child”, waardoor het totaal op acht tracks uitkomt. Die akoustische versies tonen vooral de kwaliteit van de songs: zonder heavy productie blijven melodie en emotie overeind. “Poison (Acoustic)” steekt er qua gevoeligheid uit met een bijna folky, soulvolle sfeer.

Het elektrische deel opent met het rechttoe-rechtaan rocknummer “Let Me Rock N’ Roll”, waarin Clarke’s ruwe riffs en Peters’ strakke drums de toon zetten. “Poison” levert een smerige bluesgroove met meezingbare refreinen. Het absolute hoogtepunt is “Try Again”: een bijna acht minuten durende, epische reis die van een fluisterende intro uitgroeit tot een zinderende climax, met Bonnicks dynamische zang en Clarke’s snijdende slidegitaar als kernpunten. “Control” biedt scherpe, bijna metalachtige energie, terwijl “Wild Child” het elektrische segment swingend afsluit; de bijbehorende akoestische versie verandert het nummer in een speelse 50’s-achtige boogie.

In ruim dertig minuten laat Brave Rival zien dat ze sterker uit de verandering zijn gekomen. 5 to 4 voelt volwassen en samenhangend: een bewijs dat tegenslag kan leiden tot artistieke vernieuwing. Voor liefhebbers van stevige bluesrock en fans van acts als Heart, Halestorm of Joan Jett is deze EP dan ook een aanrader — geen tijdelijke tussenstop, maar het begin van een nieuw hoofdstuk.