Album recensie: Marcian Petrescu - Drifting Blues

In dit artikel:

CD (Soft Records, 2018) — Marcian Petrescu, voorheen een onbekende naam voor de recensent totdat hij hem live zag optreden op het Brezoi Open Air International Blues Festival, presenteert op Drifting Blues een verzameling van tien covers die hij volledig in zijn eigen stijl bewerkt. Petrescu is een Roemeense mondharmonicaspeler van internationaal niveau: hij werkte met Charlie Musselwhite, Rick Estrin en Sugar Blue en deelde podia met onder anderen Kenny Neal, Billy Branch en The Blues Brothers. Naast muzikant is hij songwriter, muziekleraar, bluesradioproducer en ontwikkelaar van een speciaal harmonicasoundsysteem.

Het album, ruim 61 minuten lang en verpakt in een stevige klaphoes, toont veel variatie en ruimte voor de begeleidende gitaristen. Het opent met een aanstekelijke uptempo rock‑’n‑rollblues en wisselt daarna traag slepende grooves af met langere, emotioneel geladen nummers. De ruim twaalf minuten durende slowblues “The Son I Never Knew” steekt eruit door indrukwekkende gitaar- en harmonicasolo’s; andere hoogtepunten zijn de jazzy inslag van “Sure Seems Strange” (met gastbijdrage van Rick Estrin), een bluesachtige bewerking van Elton Johns “I Don’t Wanna Go On With You Like That”, en het funky “I Smell Smoke”. Het bekende “The Thrill Is Gone” krijgt een ingetogen, smaakvolle interpretatie, terwijl het slotinstrumentaal met oosterse drumritmes en psychedelische mondharp‑echo’s het album melancholisch afrondt.

Conclusie: Drifting Blues is een knap geproduceerd en gevarieerd album dat Petrescus kwaliteiten als harmonicaspeler en interpretator onderstreept — een aangename verrassing uit Roemenië die zijn internationale samenwerkingen rechtvaardigt.