Album recensie: The Hoochies - Back On My Own

In dit artikel:

Back On My Own verschijnt op 3 oktober 2025 (CD en digitaal, eigen beheer) en is het tweede album van The Hoochies, na het live-album van Moulin Blues (2019). De groep wordt gedragen door ervaren bluesmusici: Richard Koster (zang, mondharmonica, bekend van Cuban Heels) en gitarist Roelof Meijeringh (o.a. Boyd Small, Memo Gonzalez). De ritmesectie is Jules ten Brakel op bas en Chiel ten Vaarwerk op drums. De plaat werd opgenomen bij Natural Records in Sibculo en bevat gastbijdragen van Jan Hidding, Bo Brocken, Harm van Essen en Lut Luttik. Recent wonnen The Hoochies de Dutch Blues Challenge 2025 en zullen Nederland vertegenwoordigen op de European Blues Challenge in Polen.

Waar het live-album sterk als ode aan Lester Butler voelde, zoekt Back On My Own een eigen geluid: ruigere riffs, herkenbare raspende zang van Koster en afwisselende productie die zowel groots live-werk als ingetogen momenten toont. De opener benadrukt zelfstandigheid en haalt kracht uit bluesharp, gitaarlicks en een strak drumspel. Verdere nummers wisselen sociale en persoonlijke thema’s af — van medeleven met mensen in nood tot liefdesproblemen — en zijn gesteund door aanhoudende bas/drumgrooves en vaak vervormde gitaarkleuringen die aan de seventies doen denken.

Hoogtepunten zijn onder meer een zwaar gedistorteerde tracks met een zwierig seventies-swinggevoel, een nummer dat sterk aan het Cuban Heels-geluid refereert dankzij een opvallend riff en Koster’s klagende zang, en een donker, ingetogen stuk waarin mondharmonica en roffelende drums langzaam naar de kern toe bouwen. Het album sluit af met een traditionele gospelversie, waarmee de band laat zien dat ze durft te variëren en harmonie en gevoelvolle gitaarbegeleiding niet schuwt.

Al met al is Back On My Own een gevarieerd en overtuigend vervolg dat de band een eigen identiteit geeft naast hun blues-roots. De plaat bevestigt dat The Hoochies klaar zijn om hun plek op het Europese bluespodium waar te maken.