Album recensie: Tom Hambridge - Down The Hatch

In dit artikel:

Down The Hatch (Quarto Valley Records, 12 september 2025) is het tiende album van muzikant, producer en songwriter Tom Hambridge (64). Hambridge, die in meer dan vierhonderd albums heeft meegewerkt voor namen als Buddy Guy, Johnny Winter, George Thorogood en Lynyrd Skynyrd, presenteert hier twaalf door hem geschreven nummers (samen met co-writers) waarin hij vooral zingt en drumt. Het werk kent een keur aan gastmuzikanten — onder anderen Rob McNelley (gitaar), Tommy MacDonald (bas), Tom Bukovac, Bob Britt, Buddy Guy, Glenn Worf, Kevin McKendree, John Lancaster en accordeonist Tim Lauer — die op één of enkele nummers bijdragen leveren.

Het album straalt speelplezier en vanzelfsprekendheid uit; Hambridge vermijdt gekunsteldheid en wisselt af tussen ingetogen blues en opzwepende rockers. De opener ‘Willie Dixon’s Gone’, eerder opgenomen door mede-componist George Thorogood, zet meteen een uptempo sfeer neer. ‘Every Time I Sing The Blues’ is een ingetogen blues met prominente toetsen en gitaar, terwijl ‘I Want You Bad’ en ‘How Blues Is That’ stevige bluesrockers zijn die blijven hangen.

Enkele nummers waren al eerder door anderen opgenomen: ‘How Blues Is That’ stond op Buddy Guy’s Ain’t Done With The Blues, en ‘Believe These Blues’ werd eerder door Christone “Kingfish” Ingram uitgevoerd. Hambridge koos bewust om van zulke songs zijn eigen uitvoeringen te maken, zoals hij ze "in zijn hoofd" had geschreven. Hoogtepunten zijn het sfeervolle, mysterieuze ‘Hard Times’, het Lynyrd Skynyrd-achtige ‘What Does That Tell You’ met pakkend pianorefrain, en het Tex-Mex getinte ‘Making Lemonade’ met accordeon.

‘You Gotta Go Through St. Louis’ is een duidelijk eerbetoon aan Chuck Berry, met messcherpe gitaarpartijen van Buddy Guy en ronkende piano. Thema’s variëren van empathie en melancholie tot drankproblematiek (‘Start Drinking Early’). Het slotnummer ‘I Wanna Know About You’ heeft naar de criticus hitpotentie: melodieus, aanstekelijk en makkelijk mee te zingen.

Kortom: een vakmatig en aantrekkelijk blues/rockalbum waarin Hambridge zijn songwriting, ervaring en netwerk benut om persoonlijke, toch toegankelijke versies te presenteren.