Albumrecensie: Misty Blues - Other Side of Blues

In dit artikel:

Misty Blues, de band rond zangeres Gina Coleman, bracht op 1 augustus 2025 hun zeventiende album uit, getiteld *Other Side of Blue*, via Guitar One Records. Coleman, die oorspronkelijk gospel zong, verkent sinds 1999 het bluesgenre en heeft inmiddels vele albums en optredens op haar naam staan. *Other Side of Blue* verschijnt kort na haar solodebuut *Unequivocally Blue* en bevat elf nummers waarin een mix van blues wordt gecombineerd met invloeden uit jazz, funk, soul en americana.

Het album opent met het klassieke bluesnummer "I’ve Got Vices", waarin Colemans doorleefde stem en de gitaarsolo van Seth Flesichmann centraal staan. Andere nummers zoals "Three Mississippi’s" brengen een zwoele nachtclub-sfeer met saxofoonklanken, terwijl tracks als "Saving Grace" een duistere gospelachtige sfeer creëren door handclaps en orgel, al sluit dit nummer wat minder vloeiend aan bij de rest van het energieniveau op het album. Funky elementen zijn herkenbaar in "I Ain’t Buying", dat opvalt door de samenwerking met Bob Stannard.

Het album is in slechts drie studiodagen opgenomen, wat bijdraagt aan een directe en spontane sound zonder verrassingen, maar juist dat maakt het werk herkenbaar en oprecht. Misty Blues levert met deze plaat een solide en smaakvolle mix die vooral bestaat uit wat ze goed kunnen: authentieke blues met een toegankelijke, warme afwerking.

De band bestaat naast Coleman uit gitarist Seth Flesichmann, bassist en percussionist Diego Mongue, saxofonist en zanger Aaron Dean, drummer en zanger Rob Tatten, en toetsenist en zanger David Vittone. De tracklist bevat nummers als "Maybe I Could", "Trust Ain’t Given" en "Carry On The Way". *Other Side of Blue* weerspiegelt de onderscheidende stijl van Misty Blues: een gestileerde, gecombineerde benadering van Amerikaanse rootsmuziek met een bluesfundament.