Festival verslag: 5e Engel Blues - Groene Engel Oss 8 Nov 2025
In dit artikel:
De vijfde editie van Engel Blues vond dit jaar plaats in De Groene Engel in Oss en bracht een grotendeels buitenlandse line‑up op het hoofdpodium nadat Heath onverwacht moest afzeggen. Op het grote podium stonden Erika Baier (Zweden), José Ramirez (Costa Rica), Shakedown Tim (België, invaller) en kopstuk Danny Bryant (Groot‑Brittannië). In het café speelden Van Tastik (Amerikaanse troubadour woonachtig in Nederland) en het Nederlandse duo Richville.
Erika Baier opende stipt om 16.00 uur met begeleidende muzikanten van Blues@theFactory en zette direct een veelzijdige set neer: van ingetogen blues naar rock‑’n‑rollachtige eindnummers. Haar warme, krachtige stem en de gitaarexplosies van Harm van Essen gaven het festival een energieke start. Vervolgens zorgde Van Tastik in het café voor een duistere, moderne bluesmix met rauwe energie en af en toe Spaanse accenten.
José Ramirez domineerde het grote podium met een showman‑achtige presentatie en interaction met het publiek; toetsenist Jeroen van Helsdingen kreeg veel ruimte. De set werd goed ontvangen, al viel bij een uitvoering van Purple Rain de uitstraling van stemvervorming op en voelde de keuze van Why Can’t We Live Together wat minder passend binnen het korte festivalformat.
Na een langere pauze — bedoeld om publiek de gelegenheid te geven te eten of te wandelen — was Shakedown Tim als last‑minute invaller een van de verrassingen van de avond. Harmonica‑virtuoos Steven Troch voegde zich bij de band en samen brachten ze eerbetonen aan klassieke blues uit de jaren ’40 en ’50, met glanspunten zoals Trochs versie van 9 Below Zero en een ontroerend huldeblik op de overleden Belgische muzikant Tiny Legs Tim.
In het overvolle café toonde Richville, een duo van Richard van Bergen (zang/gitaar) en Jody van Ooijen (drums), dat twee muzikanten een vol en eerlijk bluesgeluid kunnen neerzetten. Van Bergen’ podiumprésence en directe interactie met het publiek gingen gepaard met strak gespeelde sets en zelfs een vleugje Chuck Berry.
Hoofdact Danny Bryant maakte indruk als een herboren performer: slanker en nuchter sinds twee jaar, met zichtbaar plezier in de band. Zijn show wisselde bekende hardere nummers af met intieme, gevoelige stukken; nieuw materiaal zoals The Enemy Inside — over zijn worsteling met alcohol — kreeg veel aandacht. Painkiller werd genoemd als hoogtepunt, met een indrukwekkende opbouw en een stiltemoment dat de zaal bijna letterlijk deed stoppen met ademhalen.
Kortom: de vijfde Engel Blues leverde een sterke mix van gevestigde namen en verrassende invullers, met veel variatie in stijl en sfeer. De organisatie slaagde erin een aantrekkelijk programma te presenteren en het festival lijkt een vaste plek op de agenda van De Groene Engel te verdienen.