Festival verslag: Guitar Heroes Festival, Joldelund 30 okt- 1 nov 2025
In dit artikel:
Guitar Heroes Festival in Joldelund (30 okt–1 nov) bracht een weekend vol stevige blues en verrassende momenten, georganiseerd door de bevlogen Gerd. De gebruikelijke tweejaarlijkse formule (meestal april en september) kreeg dit keer een extra herfsteditie met een mix van jonge aanstormers en doorleefde grootheden.
Donderdag trapte The Zac Schulze Gang de avond af in een volle Juke Joint. Het energieke trio gaf twee sets vol nieuw materiaal en diepgravende bluescovers: van Voodoo Child en The Thrill Is Gone tot een opvallende medley waarin fragmenten van Paranoid, Sweet Child O’ Mine, Stairway to Heaven en Freebird voorbij flitsten. Een last-minute afzegging van de Gerry Jablonski Band leidde tot een waardige vervanging: een Peter Green-tribute door de Duitse topgitaristen Gregor Hilden en Richie Arndt.
Op vrijdag zette het ingetogen duo Meghan Parnell en Dave Barnes (de kern van Bywater Call) de toon met een intieme set waarin Meghan niet alleen kracht, maar ook kwetsbaarheid toonde. Na drie kwartier voegde de rest van Bywater Call zich bij hen; de band combineerde rootsrepertoire en nieuw materiaal (een album staat gepland voor april/mei 2026) met een luidsprekerend sax-gitaarduel en tributes aan Janis Joplin en Aretha Franklin.
Zaterdag stond in het teken van ervaring: Abi Wallenstein, de 77-jarige Duitse bluesveteraan, speelde solo op zijn 50 jaar oude Guild-gitaar een indrukwekkende set van ruim vijftig songs, van Dust My Broom tot proteststukken als Fortunate Son en Alabama. Zijn opmerking bleef hangen: “The blues in the twenties was then what TikTok is today.” Het festival werd afgesloten door Bywater Call in topvorm; met wisselende blazersbezetting (sax op vrijdag, trompet op zaterdag) leverde de band dynamische duels en een veelkoppige finale in nummers als Holler — waarin invloeden van Led Zeppelin hoorbaar waren — en Sweet Maria als toegift.
Kortom: een compacte, verzorgde editie waarin energieke jonge bands en doorleefde artiesten elkaar versterkten, en waar improvisatie, vakmanschap en podiumchemie keer op keer voor kippenvel zorgden.