Festivalverslag: Bluesfestival De Doolhof Tegelen 2025
In dit artikel:
Zonnig weer en een zorgvuldig samengesteld programma trokken opnieuw veel publiek naar Bluesfestival De Doolhof in Tegelen, dat in 2025 voor de derde achtereenvolgende keer doorging nadat Bureau Pinkpop zich had teruggetrokken. De eendelige opzet van het festival—één podium en korte ombouwpauzes van twintig minuten—zorgde voor een strak tempo en veel gezelligheid, al leidde het soms tot geluidsproblemen in de eerste nummers.
De dag begon verrassend sterk met de Duitse Paddy Boy Zimmerman Band, een trio dat tijdens de coronaperiode als gelegenheidsformatie ontstond. Hun mix van Southern rock en invloeden van Jimi Hendrix en Rory Gallagher bleek publieksvriendelijk; hun bewerking van Laundromat leverde veel bijval op. Daarna speelde de Leif de Leeuw Band, die technisch goed voor de dag kwam maar aanvankelijk worstelde met de mix; later herstelde de sound en kwam de band pas echt los toen ze hun Allman Brothers-tribute aankondigden en met krachtige uitvoeringen van Whipping Post en Neil Youngs Southern Man afsloten.
BB and the Blues Shacks was een van de andere hoogtepunten: al dertig jaar actief, met een repertoire dat teruggrijpt op Chicago blues en West Coast-swing uit de jaren vijftig. De broers Michael en Andreas Arlt vormden het hart van de band, met een sterke ritmesectie en pianowerk dat zorgde voor veel swing, met name bij de nummers waarin de staande bas prominent was.
Dom Martin bleek voor velen de reden van komst: zijn virtuoze gitaarspel en ingetogen zang maakten diepe indruk. Zijn lange, melodische solo in Dixie Black Hand en de zorgvuldige tributes aan Howlin’ Wolf en Rory Gallagher lieten horen waarom hij als uitzonderlijk talent wordt gezien. Minder overtuigend was het optreden van Philipp Fankhauser; ondanks verzorgd spel bleef het geheel vrij vlak. Invaller King King nam het stokje over van de zieke Laurence Jones en leverde een energieke, publieksgerichte set met herkenbare meezingers en slowbluesklassiekers — voor velen het absolute hoogtepunt.
Het slot was voor het jonge Britse fenomeen Toby Lee, inmiddels met een band van leeftijdsgenoten. Met stevige rocknummers, emotionele slowblues zoals No Need to Lie en een eerbetoon aan Jeff Healey toonde hij dat hij de potentie heeft door te groeien naar grotere podia. Veel nummers van zijn nieuwe plaat House on Fire passeerden.
Al met al leverde Bluesfestival De Doolhof Tegelen 2025 een geslaagde en gevarieerde editie op: goede sfeer, uitstekende zon, verrassende ontdekkingen en vertrouwde favorieten. De datum voor 2026 werd alvast genoemd: zondag 7 september.