Festivalverslag: Ramblin' Roots Festival - TivoliVredenburg Utrecht, 18 oktober 2025
In dit artikel:
Op 18 oktober 2025 veranderde TivoliVredenburg in Utrecht voor één dag in het kloppend hart van americana: het elfde Ramblin’ Roots Festival vulde zeven zalen met 23 acts uit binnen- en buitenland. Vanaf 15.15 uur tot middernacht wisselden gevestigde namen en opkomende talenten elkaar af, in een bijna uitverkochte editie die roots, blues, country en aanverwante stromingen breed liet horen.
Het programma was divers van opzet en herbergde zowel rauwe Southern soul en rhythm & blues (Eddy Smyth & The 507) als ingetogen folk (Caleb Caudle & The Sweet Critters) en punky banjo-folk (Baskery). Jong talent als de 18-jarige Ierse Muireann Bradley toonde haar beheersing van traditioneel repertoire, terwijl singer-songwriters als Malin Pettersen (‘Nordicana’) en John Blek & The Broken Strings voor verstilde, emotionele momenten zorgden. Het plein tussen de zalen bood vinyl-DJ’s met originele persen, speciaalbier en zelfs linedance-workshops, waardoor de sfeer informeel en sociaal bleef.
Enkele uitschieters: Giant Sand onder leiding van Howe Gelb leverde een doorleefde alt-countryset, inclusief gastoptreden van zijn dochter Talula; Mary Gauthier zette met haar verhalende, ontroerende liedjes een intieme set neer; Kyshona combineerde soul, gospel en gevoelige folk en kreeg de zaal stil; Early James en Jack Broadbent leverden gruizige, doorleefde blues- en rootsoptredens; Lilly Hiatt presenteerde nieuw, rokerig rockmateriaal waarin persoonlijke worstelingen hoorbaar zijn. De Hackensaw Boys en Baskery zorgden voor feestelijke, energieke slots en publieksparticipatie. De Nederlandse inbreng viel ook op: The Hokum Syndicate en Moses Patrou waren voorbeelden van lokaal vakmanschap en eerbetoon aan het repertoire van weleer.
De afsluiting in de Grote Zaal kwam van DeWolff, die als bijna ‘thuisband’ in Utrecht een spectaculaire, volumineuze set speelde—een fitting einde voor een jaar waarin de band al op veel hoogtepunten stond. Organisatorisch liet de editie zien dat het festival de coronaperiode achter zich heeft gelaten: de programmering oogde zorgvuldig samengesteld, met aandacht voor zowel vernieuwers als behouders van het genre.
Ramblin’ Roots 2025 onderstreepte de internationale kracht van Americana: Amerikaanse iconen stonden naast Ierse, Britse, Scandinavische en Nederlandse acts, allemaal verenigd door gemeenschappelijke wortels in blues, country en folk. Bezoekers konden intens luisteren, dansen, vinyl zoeken of een speciaalbiertje drinken—kortom: een dag die zowel muzikaal als sociaal de breedte van het genre toonde. Organisatie en publiek blikken tevreden terug en zien reikhalzend uit naar de volgende editie.