The Iconic blues albums: Son Seals - Midnight Sun

In dit artikel:

Frank "Son" Seals (1942–2004) was een invloedrijke Amerikaanse bluesgitarist en zanger die met zijn rauwe stijl en krachtige optredens een belangrijke rol speelde in de moderne blues, maar vaak ondergewaardeerd bleef. Hij begon zijn muzikale loopbaan op jonge leeftijd, onder meer als drummer bij Robert Nighthawk, en speelde later gitaar samen met zijn zwager, mondharmonicaspeler Little Walter. Na het vormen van zijn eigen band, Son Seals and the Upsetters, in 1961 en verhuizing naar Chicago, werd hij in 1971 ontdekt door Bruce Iglauer van Alligator Records, het label waarmee hij zijn hele carrière verbonden bleef.

Zijn debuutalbum The Son Seals Blues Band uit 1973 legde de basis voor zijn geluid, maar het album Midnight Son uit 1976 bracht hem echt erkenning. Dit album onderscheidde zich door een verfijnde combinatie van Seals’ rauwe gitaarspel en de prominente inzet van een blazerssectie, die geen achtergrondrol vervulde maar integraal onderdeel was van de composities. Dit resulteerde in een frisse variant binnen de Chicago blues. Iconische nummers als “I Believe” en “Telephone Angel” tonen Seals’ emotionele en muzikale diepgang, ondersteund door een ritmesectie met bassist Harry “Snapper” Mitchum en toetsenist Alberto Gianquinto.

Midnight Son wordt gezien als een muzikaal meesterwerk en was het begin van een reeks sterke albums, waaronder Live and Burning (1978), Chicago Fire (1980) en Bad Axe (1984). Ondanks dat Seals nooit de absolute topstatus bereikte zoals sommige tijdgenoten, blijft zijn nalatenschap essentieel voor de moderne blues en verdient hij een vaste plek in iedere serieuze bluescollectie.