Verslag: North Sea Jazz - Ahoy Rotterdam - 12 juli 2025
In dit artikel:
Op de tweede dag van het North Sea Jazz Festival 2025 in Rotterdam Ahoy stond een gevarieerd programma met internationale en Nederlandse artiesten centraal, waarbij zowel innovatieve muzikale uitvoeringen als betekenisvolle kunstwerken de aandacht trokken. Het officiële festivalposterontwerp, gemaakt door Jassey Hamling van de Willem de Kooning Academy, vernieuwde traditie en eerde de legendarische Rotterdamse dichter en muzikant Jules Deelder.
De dag begon op het Congo-plein met BOOGIE MONSTER uit Deventer, wiens zonnige seventiespop en soulvolle klanken het publiek meteen in een ontspannen sfeer brachten. Hun talent werd bevestigd door enthousiaste reacties, waaronder die van Amerikaanse bezoekers. Daarna volgde een hoogtepunt in de Nile-zaal: Joe Bonamassa trad op met het Metropole Orkest onder leiding van Jules Buckley. Zijn virtuoze gitaarspel werd prachtig omlijst door strijkers en blazers, waardoor nummers als ‘No Good Place for the Lonely’ en ‘Sloe Gin’ een indrukwekkende diepgang kregen. Toetsenist Reese Wynans, eerder gekend van Stevie Ray Vaughan, en zangeres Jade MacRae maakten de set compleet. Bonamassa noemde dit optreden achteraf één van de beste in zijn carrière.
Andere opvallende optredens waren dat van jazz- en fusiongitarist Lee Ritenour, die samen met zijn zoon op drums speelde, en de Braziliaanse artiest Seu Jorge, die het publiek met zijn warme stem en energieke samba- en soulritmes in vervoering bracht. Zijn finale, met een gezamenlijke dans en een ode aan Barry White, zorgde voor een feestelijke afsluiting.
Jonathan Jeremiah presenteerde nieuw werk en schakelde onder meer toetsenist Joe Glossop en drummer Shawn Lee in, waarmee hij de sfeer verrijkte met onder meer het nummer ‘Kalkota Bear’. Naast deze internationale acts klonk ook Nederlandse trots: het ZO! Gospel Choir, met zangeressen Berget Lewis en Shirma Rouse, bracht een krachtige mix van gospel, soul, r&b en pop die het publiek raakte, zelfs met verrassende covers als Kane’s ‘Rain Down On Me’.
Instrumentalisten kregen ook hun moment in de schijnwerpers bij Matteo Mancuso, een jonge Italiaanse gitarist die met zijn trio de groei en technische virtuositeit van de fusiongitaar liet zien. Zijn spel refereerde aan grootheden als Jeff Beck en Al Di Meola en toonde veelbelovende vooruitzichten voor zijn muzikale toekomst.
Het festival sloot zich niet zonder enig teleurstellende noot af met het optreden van de neosoulartiest Maxwell. Ondanks zijn charismatische uitstraling en vooruit aangekondigde shows, wist hij live niet de spanning en intensiteit van zijn bekende studioalbums waar te maken, en bleef zijn performance muzikaal vlak.
Al met al bood de tweede dag van North Sea Jazz Festival 2025 een kleurrijke mix van gevestigde namen en jong talent, waarbij vooral de combinatie van orkestrale grandeur, groove en persoonlijke muzikale expressie het festival karakter gaf. De aanwezigheid van sterke Nederlandse acts en opvallende kunstintegraties gaf de editie bovendien een herkenbaar Rotterdamse identiteit.